یادته میگفتی : من واسه دستام حرمت قائلم...

یادته میگفتی : دستام فقط مال تو ء...

یادته میگفتی :زندگیم تویی...

یادته میگفتی :به چشم من تو از همه دنیا خوشگل تری...

پس چی شد؟؟؟؟

من همه حرفاتو خوب یادمه ها...

حالا نیستی و از سرمای نبودنت دستام یخ زدن...

کجایی بی معرفت....

دستاتو جز من به کی سپردی؟؟  

 زير ِ بـــــارآن مے ايستَم

خيلي وَقت است نَفَسَـــــم بُريده بُريده و بَند استـ

ميازارم ،دلم درگير دستانت

نگاهم سخت حيرانت

نگاهم سخت مي خواند تو را

رهايم كن از اين تكرار بي حاصل ،

كه بودن ،بي تو زندان است... 

 لمس کن کلماتی را

رد پاهايم را پاک مي کنم
به کسي نگوييد
روزي در اين دنيا بودم
خدايا
مي شود استعـــــفا دهم؟!
کم آورده ام ...! 

امروز عکس تنهاییم را قاب گرفتم

عکسی در ابعاد

سه در بی نهایت! 

دلتنگـی ....
پیچیــده نیســت !
یک دل ؛
یک آسمان ،
یــک بغــض ...
و آرزوهــای تـَـرک خـورده !
به همین ســادگـی … !!! 

دلت را محکم بچسب رفیق...

آدمها...

آنقدر انصاف ندارند...

که...

زیر پایت را خالی نکنند...!!! 

یه جایی باید دست آدما را بکشی

نگه شون داری ..

صورتشون رو میون دستات محکم بگیری

بگی : ببین

من دوستت دارم .. نرو .. 

تاریکی را
نور
بر لب پرتگاهی
معنا میکند
که
ایمان
به عمق
پوچی
در آن
سقوط
کرده است.. 

غريبه ام و در اين شهر مست تنهايي به رغم غربت من ، شهره ام به شيدايي غريبه ام و دلم همدلي طلب دارد در اين تراكم غربت عجب تقاضائي! غريبه ام و سلامم جواب مي خواهد سلام بي جواب دلم صحنه اي تماشائي دلم گرفته خدايا تو هم غريب شدي؟ بيا رفيق دلم شو، زغربتت به درآيي دلم شكسته تر از شيشه هاي شهر شماست اگر چه نيست شعر من اما ، چه بند زيبايي خداي جمله غريبان ، رفيق شبهايم همين كه فكر من هستي چه غم ز تنهائي

تو
به من نگاه میکنی
و مانند آنست
که مرا نمی بینی
من شفافم
مثل شیشه
و تو همیشه
آنسوی وجود مرا می بینی
من در خود می پیچم
تا بشکنم
شیشه شکسته
دیگر شفاف نیست
شاید
با من شکسته
نگاهت به
من
بخورد
و بدانی
هستم.. 

نه تو می مانی و نه اندوه
و نه هیچ یک از مردم این آبادی...
به حباب نگران لب یک رود قسم،
و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت،
غصه هم می گذرد،
... آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند...
لحظه ها عریانند....
به تن لحظه خود، جامه اندوه مپوشان هرگز....
سهراب سپهري

یه دیوونه اینجا ؛ به عشق چشات
غـزل مـی نـویـسـه... گرفتـارته
یه احمق،تو سرمای این زمهریر
پـی فـصـل آغـوش تـبـدارتـه
یه شاعر که آرامشش با تو بود
نشسته جـدایـی رو از بـر کنه ...
میگن خیلی وقته بـریـدی ازش
نمیخواد ، نمی تونه باور کنه ... 

یادمان باشد اگر شاخه گلی را چیدیم / وقت پرپر شدنش سوز و نوایی نکنیم پر پروانه شکستن هنر انسان نیست / گر شکستیم ز غفلت ، من و مایی نکنیم
یادمان باشد سر سجاده عشق / جز برای دل محبوب دعایی نکنیم
یادمان باشید اگر خاطرمان تنها ماند / طلب عشق ز هر بی سرو پایی نکنیم

 

آینه ها دروغ نمی گویند...
ما خیلی زودتر از تقویم ها کهنه می شویم! 

باران که میبارد .....
دلم برایت تنگ میشود راه می افتم بدون چتر .
من بغض میکنم آسمان گریه.......
میدانی اینجا شهر باران است ..... !!! 

هیچ وقت با کسی بیشتر از جنبه اش شوخی نکن

“حرمت ها شکسته میشود”

هیچ وقت به کسی بیشتر از جنبه اش خوبی نکن

“تبدیل به وظیفه میشود” 

شاید میان این همه "نامردی" باید شیطان را بستایم
که"دروغ" نگفت ،
جهنم را بجان خرید
اما "تظاهر" به دوست داشتن "آدم" نکرد...!

دعـــا میکردمـــ...

زکــــاتــ این عشــــق اشــــک نـــبـــاشـــد....

زکـــات کــــه هیـــچ.. کـــــفـــــاره اش اشــک شــــد.. 

فقیر به دنبال شادی ثروتمند و پولدار به دنبال آرامش زندگی فقیر است ،

 کودک به دنبال آزادی بزرگتر و بزرگتر به دنبال سادگی کودک است ،

آنان که رفته اند در آرزوی بازگشت و آنان که مانده اند در دل رویای رفتن دارند …..

خدایا ،

کدامین پل در کجای دنیا شکسته است که هیچکس به مقصد خود نمیرسد؟